Kategoria: I Zespół

Dzisiejszego wieczoru nasza drużyna rozegra ostatnie spotkanie w tym roku. Piłkarze trenera Jakuba Dziółki wybrali się w delegację do Rzeszowa, gdzie przyjdzie im się zmierzyć z miejscowym zespołem Apklan Resovii. Wypada zatem krótko przeanalizować obecną sytuację naszych najbliższych rywali, a także rzucić okiem na historię klubu, który został założony w 1905 roku. Przez wiele lat swojego funkcjonowania zespół Resovii występował na niższych szczeblach rozgrywkowych. Przełomowy okazał się rok 1977, kiedy piłkarze z Rzeszowa wywalczyli historyczny awans na drugi poziom ligowy w naszym kraju. Na zapleczu najwyższej klasy gracze Sovii występowali nieprzerwanie przez 17 sezonów, a następnie – gdy przydarzył im się spadek – na kolejną promocję na zaplecze ekstraklasy sympatycy rzeszowskiego klubu czekali do sezonu 2019/2020. To właśnie wtedy, po emocjonującej rozgrywce, zakończonej rzutami karnymi, Resovia w finale drugoligowych baraży pokonała lokalnego rywala, Stal Rzeszów. Pisząc o zespole naszych dzisiejszych rywali, z pewnością nie można zapominać o fakcie, iż mówimy o klubie wielosekcyjnym, który triumfy święcił na wielu polach. Chyba każdy z nas doskonale kojarzy drużynę Resovii chociażby z rozgrywek siatkarskiej Plusligi. Dzisiaj jednak wszystkie oczy sympatyków ekipy z Rzeszowa skierowane będą w kierunku Stadionu Miejskiego, tym bardziej, że ostatnie spotkania w wykonaniu ich drużyny wyglądają całkiem obiecująco. Najpierw skupmy się jednak na przedstawieniu ogólnej sytuacji klubu w rozgrywkach pierwszoligowych. Z dorobkiem 24 punktów zespół Resovii – dowodzony przez Dawida Kroczka, który pod koniec września zastąpił Radosława Mroczkowskiego – zajmuje 12. miejsce w ligowej tabeli. W minioną środę Sovia zremisowała z GieKSą Katowice 2:2, a kilka dni wcześniej zdobyła trzy punkty w starciu z GKS – em Tychy, zwyciężając 1:0 po fantastycznym golu z rzutu wolnego autorstwa Maksymiliana Hebla. 24 – letni  gracz Resovii kapitalne wykonuje stałe fragmenty gry i z całą pewnością musimy uważać na jego bardzo dobrze ułożoną prawą stopę. Tylko wspomnimy, że w spotkaniu z GKS – em Katowice Hebel również postraszył bramkarza rywali precyzyjnym, bardzo groźnym uderzeniem z rzutu wolnego. Wydaje się, że to właśnie stałe fragmenty są w ostatnich meczach najgroźniejszą bronią ekipy z Podkarpacia. Dwa gole, zdobyte w starciu z drużyną z Katowic, także padły po dośrodkowaniach z piłki stojącej. Nie oznacza to jednak, że rzeszowianie pozbawieni są innych atutów. W obecnym sezonie dobrze wygląda chociażby gra ofensywnego pomocnika, Marka Mroza. 24 – latek strzelił już 3 gole. Jest zawodnikiem kreatywnym, na którego z pewnością należy zwrócić szczególną uwagę. W zespole Dawida Kroczka występuje także doskonale znany kibicom Skry Częstochowa, Daniel Pietraszkiewicz. Młody skrzydłowy występował przy Loretańskiej w ubiegłym sezonie. Był istotnym elementem drużyny, a jego kapitalna postawa w meczach barażowych walnie przyczyniła się do awansu naszego zespołu na zaplecze ekstraklasy. Nie ulega wątpliwości, że Pietraszkiewicz doskonale korzysta ze swojej dynamiki i umiejętności dryblingu. W kontekście zbliżającego się wielkimi krokami dzisiejszego meczu, należy także przypomnieć, że w pierwszym spotkaniu z Resovią, rozgrywanym w ramach obecnie trwających rozgrywek, nasza drużyna zwyciężyła 1:0 po trafieniu Macieja Masa. Wierzymy, że i tym razem będzie podobnie, a podopieczni trenera Dziółki zainkasują trzy punkty i w bardzo dobrym stylu zakończą absolutnie wyjątkowy i historyczny rok dla naszego klubu! Daniel Flak *** Transmisję z dzisiejszego meczu możecie śledzić w aplikacji Polsat Box Go pod linkiem: https://bit.ly/ObejrzyjSkre Startujemy o 20.30!

W pierwszy weekend grudnia zostanie rozegrana ostatnia w tym roku – 20. już seria gier na boiskach Fortuna 1 Ligi. Skra kończyć ten niezwykle udany pod wieloma względami rok kończyć będzie na stadionie w Rzeszowie, choć formalnie to my będziemy gospodarzami starcia z Resovią. Wygrana sprawi, że przynajmniej od strony sportowej dla naszej drużyny będzie to spokojna zima. Resovia to pod wieloma względami klub podobny do naszego. W tym samym sezonie – 2017/2018 zarówno my jak i rzeszowianie awansowaliśmy na szczebel centralny – do drugiej ligi. Do bezpośredniego zaplecza ekstraklasy rzeszowianie dostali się sezon wcześniej, zresztą podobnie jak Skra – po barażach. Obecne rozgrywki są dla nich drugim sezonem w Fortuna 1 Lidze. Podobnie jak my gracze Resovii nie mają również stadionu, który spełniałby wymogi pierwszej ligi. Są jednak o tyle w lepszej sytuacji, że taki stadion w Rzeszowie się znajduje. To stadion miejski, z którego na co dzień korzystają żużlowcy oraz lider eWinner w Ligi – Stal. To na nim jutro rozegrany zostanie mecz, którego formalnym gospodarzem będzie nasz klub. Z większością naszych tegorocznych rywali mierzyliśmy się po raz pierwszy, ale akurat z Resovią mieliśmy się już okazję konfrontować, na trzecim szczeblu rywalizacji. Na boiskach drugiej ligi był to dla nas rywal dość niewygodny. W sezonie 2018/2019 przegraliśmy na „Lorecie” 0:2, w stolicy Podkarpacia padł wówczas remis 2:2. Sezon później dla odmiany zremisowaliśmy bezbramkowo u siebie, by polec w Rzeszowie 0:2. Na wygraną musieliśmy poczekać do 12 sierpnia tego roku. Gol Maćka Masa z 57. minuty dał nam zarazem pierwszą, historyczną wygraną na boiskach Fortuna 1 Ligi. Przed startem obecnych rozgrywek Resovia plany miała ambitne, sięgające nawet baraży o ekstraklasę. Patrząc całościowo na 19 kolejek, które za nami rozczarowała jednak nieco swoich kibiców. Z 24 punktami rzeszowianie zajmują 12. miejsce w tabeli tracąc trzy oczka do naszego zespołu. Z powodu wykrytych w klubie zakażeń Covid-19 rywale mieli przymusową przerwę, którą nadrabiają w ostatnich dniach. W środę (1.12) w zaległym spotkaniu z GKS-em Katowice zremisowali 2:2. – Dwukrotnie w tym meczu przegrywaliśmy, dlatego mojej drużynie należą się brawa. Bardzo ciężki mecz, który układał nam się fatalnie. W pierwszej połowie musieliśmy zmienić dwóch zawodników, którzy byli planowani do grania od początku. Szanujemy punkt, jest to kolejny mecz bez porażki. Dwa tygodnie nie mogliśmy trenować, teraz gramy co trzy dni i to na pewno też odbija się na naszej grze. W Tychach zagraliśmy bardzo dobre spotkanie, które kontrolowaliśmy, z GKS-em tak prowadzić gry nam się nie udało. Sił i zdrowia musi nam starczyć jeszcze na sobotni mecz ze Skrą. Będą nas w nim interesowały tylko trzy punkty – mówił po spotkaniu z katowiczanami trener Dawid Kroczek. Rzeszowianie do starcia ze Skrą z całą pewnością podchodzą z nadzieję na wygraną, ale zdają sobie sprawę, że nasza drużyna jest w obecnych rozgrywkach rywalem wyjątkowo niewygodnym. – Z pewnością chcielibyśmy  zakończyć ten rok zwycięstwem. Od kilku kolejek stale punktujemy, przeplatając remisy zwycięstwami, dlatego dorzucenie trzech ligowych punktów da nam sporo radości. Wiemy jednak, że przyjdzie nam zmierzyć się z drużyną, przeciwko której gra się ciężko. Pomimo faktu bycia beniaminkiem Skra całkiem nieźle odnalazła w krótkim czasie swoje miejsce w lidze. To groźny i momentami nieobliczalny rywal, który zaskoczyć może dyspozycją dnia. Dorobek 27 punktów nie jest dziełem przypadku. W pierwszym starciu obu ekip musieliśmy uznać wyższość Skry. Myślę, że czas na wyrównanie rachunków. Zwycięstwo, na które liczymy w Rzeszowie da nam jeszcze więcej komfortu pracy w okresie zimowej przerwy. Myślę, że w nowym roku będzie jeszcze ciekawiej – mówi Paweł Bukała, rzecznik prasowy klubu z Podkarpacia. Trener Jakub Dziółka podobnie jak to miało miejsce przed ostatnim meczem z ŁKS-em w Łodzi (0:0) będzie miał do dyspozycji wszystkich zawodników poza kontuzjowanym Kamilem Wojtyrą. Do meczu z rzeszowianami mamy pełne prawo przystępować z nadziejami na zwycięstwo. – Wiemy już czego możemy oczekiwać w tej lidze, znamy przeciwników. Zdajemy sobie sprawę, że wciąż bardzo dużo pracy przed nami. Do ostatniego w tym roku meczu z Resovią chcemy się przygotować jak najlepiej, aby tam po raz drugi zapunktować – mówi szkoleniowiec Skry. Może starcie 9. z 12. aktualnie drużyną nie będzie największym hitem 20. kolejki Fortuna 1 Ligi, ale emocji w Rzeszowie zabraknąć nie powinno. Języczkiem u wagi z pewnością będzie również to, która z drużyn lepiej poradzi sobie w mało sprzyjających grze w piłkę warunkach. Wedle serwisu yr.no w późnych godzinach wieczornych jutro na Podkarpaciu termometry wskazywać będą temperaturę poniżej zera. Pierwszy gwizdek sędziego Alberta Różyckiego z Łodzi zaplanowano na godzinę 20.30. Transmisja tradycyjnie w aplikacji Polsat Box Go. Mariusz Rajek

Maciej Mas niemal z marszu stał się niezwykle istotnym elementem w układance trenera, Jakuba Dziółki. Z naszym napastnikiem porozmawialiśmy m.in. o sytuacji naszego klubu w ligowej tabeli, wyjeździe do Cagliari, a także o celach, które stawia sobie na najbliższy okres.  Spodziewałeś się przed sezonem, że na tym etapie rozgrywek będziemy mieli 3 punkty straty do strefy barażowej i aż 11 „oczek” przewagi nad strefą spadkową? Trudno powiedzieć, ale na pewno już po pierwszych moich treningach tutaj, kiedy zobaczyłem jaki poziom prezentują chłopaki,  wiedziałem, że nie będziemy w tej lidze chłopcami do bicia i że z każdym możemy punktować. Dalej gramy o spokojne utrzymanie czy o coś więcej? W głowie pojawiają się już  myśli, że można powalczyć nawet o czołową „szóstkę”. Patrząc na tabelę, na pewno można pomyśleć: czemu nie? Ale myślę, że najpierw chcemy jak najszybciej zapewnić sobie utrzymanie, a potem walczyć o jak największą ilość punktów i jak najwyższe miejsce. Odnoszę wrażenie, że czujesz się na boisku coraz swobodniej i pewniej. Dużo wnosisz do gry zespołu, dobrze grasz tyłem do bramki, utrzymujesz piłkę i wydaje się, że doskonale uwypuklasz swoje największe atuty. Zgodzę się z tym, że czuję się coraz lepiej. Ostatnie spotkania grałem po 90 minut. Uważam, że ostatnie trzy mecze zagrałem na niezłym poziomie. I rzeczywiście, tak jak mówisz, mam właśnie takie zadania od trenera, żeby utrzymać piłkę, kiedy drużyna ma problem, wywalczyć faul, przeciągnąć akcję na połowę przeciwnika i nadal będę starał się to robić – jeszcze lepiej i jak najdłużej. Co chciałbyś jeszcze poprawić w swojej grze? Domyślam się, że ze względu na to, iż jesteś napastnikiem, oczekujesz od siebie jeszcze większej ilości bramek. Naturalnie. Jestem napastnikiem, chciałbym tych bramek strzelać więcej niż do tej pory. Ale też staram się podchodzić do tego na spokojnie. Nie narzucam na siebie dużej presji, bo wiem, że jak nadal będę spokojnie pracował – to po prostu gole muszą przyjść. Wiem, że pewne zachowania boiskowe już mam na naprawdę dobrym poziomie, widzę to podczas analizy VIDEO i czasami po prostu brakuje mi trochę szczęścia, może większego spokoju. Szkoda chociażby sytuacji z ŁKS – em w pierwszej połowie, że nie zachowałem w niej większego spokoju, ale myślę, że bramki jeszcze przyjdą. Twój były trener z GKS – u Bełchatów, Artur Derbin, wspominał o tym, że skauci z włoskiego Cagliari potrzebowali zaledwie siedmiu minut, żeby dostrzec w Tobie potencjał. Później jeszcze kilkukrotnie Cię obserwowali. To chyba najlepiej świadczy o tym, jak duże masz możliwości. Jak z perspektywy czasu oceniasz decyzję o wyjeździe do Włoch w wieku 18 – stu lat? Bardzo szybko podjąłem decyzję o wyjeździe. Potrzebna była jedynie zgoda GKS – u Bełchatów, ponieważ przebywałem tam na wypożyczeniu i klub musiał zgodzić się na jego skrócenie. Ludzie pracujący w Bełchatowie zachowali się w stosunku do mnie bardzo fajnie, bo bez problemu mnie puścili. Trener Derbin powiedział mi, że to duża szansa i że nie będzie stawał mi na przeszkodzie. Jeśli chodzi o pobyt we Włoszech, to na pewno pandemia troszkę przeszkodziła, także inne sprawy stanęły na drodze. Trzeba zauważyć, że trochę tych bramek w Primaverze nastrzelałeś. Czy uważasz, że gdyby pewne sprawy potoczyły się nieco inaczej, to w perspektywie kilku lat mógłbyś przebić się do pierwszego zespołu, a następnie nawet do „jedenastki”? Myślę, że tak. Uważam, że gdyby nie pandemia, to dokończyłbym sezon w Primaverze i strzelił w tej drużynie mnóstwo bramek. A jeśli chodzi o poziom treningów, intensywności, poczułeś wówczas duży przeskok w porównaniu z Polską? Jest taka różnica, że trenowałem z drużyną Primavery u – 19, a wcześniej byłem w drużynie seniorów GKS – u Bełchatów. Intensywność w seniorskiej piłce w Polsce też jest duża, bardzo ciężko trenuje się nawet w 1. lidze. Ale podejście we Włoszech jest zupełnie inne, jest zdecydowanie większy nacisk na taktykę, skupienie się na przygotowaniu pod konkretnego rywala. Bardzo uwypuklone są pewne szczegóły. Chciałbyś kiedyś tam wrócić, do Serie A? Kiedyś? Czemu nie! Zobaczymy, co czas pokaże. Po powrocie do Polski przeszedłeś do Jagiellonii, skąd ponownie trafiłeś na wypożyczenie do Bełchatowa, który jest całkiem niedaleko od Twojego rodzinnego miasta – Łodzi. Jak wspominasz okres w GKS – ie? Tak, Bełchatów jest jakieś 70 kilometrów od mojego domu. Nawet dojeżdżałem tam z domu na treningi, nie mieszkałem w Bełchatowie. Droga na trening zajmowała mi 50 minut. Bełchatów wspominam bardzo dobrze, mam duży szacunek do tego klubu, spory sentyment. Tak naprawdę to był mój pierwszy seniorski klub. Kiedy za pierwszym razem trafiłem do GKS – u przechodząc z SMS – u Łódź, to właśnie tam pierwszy raz dostałem szansę zagrania w 1. lidze. Dostałem szansę, żeby się pokazać przed wyjazdem do Włoch. Później, już po wypożyczeniu z Jagiellonii, w Bełchatowie strzelałem swoje pierwsze bramki. Pamiętam swojego pierwszego gola, w 1. lidze z Termaliką, kiedy byłem dosłownie cztery dni po kwarantannie. Byłem chory, zarażony wirusem i już w tym meczu udało się strzelić bramkę. Później dołożyłem jeszcze dwa trafienia. Także Bełchatów wspominam bardzo dobrze. I mimo tego, że problemy były tam ogromne, to wszystkich kolegów z tej drużyny i ogólnie sztab, klub, wspominam bardzo dobrze. Ostatnio kilkukrotnie wystąpiłeś w reprezentacji Polski u – 20. Chociażby w ostatnim spotkaniu, z Rumunią, wystąpiłeś w dłuższym wymiarze czasowym i nietrudno odnieść wrażenie, że Twoja pozycja w tym zespole jest coraz mocniejsza. Mam taką nadzieję. Cieszę się, że trener Stępiński zaufał mi w tych trzech meczach w dosyć dużym wymiarze czasowym, dał mi zagrać. Jeśli zdecyduje się mnie jeszcze powołać, to na pewno jestem gotowy i z przyjemnością stawię się na kolejne zgrupowanie. Czujesz dumę, jak dostajesz powołanie? Czujesz, że spotyka Cię coś wyjątkowego, mimo że to wciąż reprezentacja młodzieżowa? Tak, zdecydowanie. Nie miałem okazji zagrać w młodszej kadrze, więc mimo że to jest reprezentacja u – 20, to uczucie jest wspaniałe, bo – nie ukrywam – już od dwóch lat, w momencie, kiedy miałem lepszy czas, myślałem, że może uda mi się pojechać na jakieś konsultacje czy zgrupowanie. I fajnie, że tak się stało, że udało się zagrać w tych trzech meczach. Jakie stawiasz sobie cele indywidualne na ten sezon? Przede wszystkim chciałbym być zdrowy cały czas, żebyCzytaj więcej

Nikodem Sujecki to 18-letni, uzdolniony bramkarz, który przed obecnym sezonem dołączył do Skry z Olimpii Grudziądz. W pierwszych dwóch kolejkach pojawił się w podstawowym składzie, ale później zastąpił go mający rewelacyjną rundę Mateusz Kos. Młody bramkarz przyznaje, że w pierwszych spotkaniach nie pokazał pełni swych możliwości, a decyzję sztabu oczywiście uszanował. Czy liczy na więcej grania w najbliższym czasie? Jak czuje się w naszym mieście? Ile dały mu powołania do kadry U-19? Odpowiedzi na te oraz inne pytania w tej rozmowie. Zagrałeś Nikodem tylko dwa spotkania w barwach Skry. Nie da się ukryć, że pewnie liczyłeś na trochę więcej występów? – Na pewno liczyłem, że tych minut będzie więcej. Sam wiem po sobie, że w tych dwóch pierwszych meczach nie zaprezentowałem w pełni swoich umiejętności. Po dwóch meczach usiadłem na ławce rezerwowych i musiałem jednak tę decyzję uszanować. Mateusz Kos jest teraz w takiej formie, że chyba ani myśli dopuścić młodzież do bramki. Jak wam, tobie i Bartkowi Neugebauerowi pracuje się na treningach? Można coś podpatrzeć u starszego kolegi? – Atmosfera na treningach jest bardzo dobra. Rywalizacja napędza mnie i „Kosika”. Od samego początku złapaliśmy dobry kontakt i widać między nami dobrą więź, ale przede wszystkim duży szacunek. Każdego dnia można podpatrzeć dużo rzeczy, które staram się wdrażać w swoją grę. Trenerem bramkarzy w naszym klubie został przed tym sezonem Andrzej Bledzewski, w przeszłości duży talent mający sporo występów w ekstraklasie. Jak się oceniasz treningi pod kątem stricte bramkarskim? – Trener Bledzewski jest bardzo dobrym trenerem, ale przede wszystkim dobrym człowiekiem, dlatego te treningi sprawiają dużą satysfakcję i radość. Treningi są bardzo różnorodne, można z nich dużo wynieść. Zapewne jedną z najlepszych rzeczy jesienią były dla ciebie powołania do kadry U-19. Jak wspominasz zgrupowania reprezentacji? Dostałeś sygnały, że możesz liczyć na kolejne zaproszenia? – Powrót do młodzieżowej reprezentacji był w jakimś sensie kamieniem z serca. Bardzo długo liczyłem na kolejne powołanie, na które w pełni sobie zapracowałem. Reprezentowania kraju to wielka odpowiedzialność i zaszczyt. Niestety nie udało nam się przejść turnieju eliminacyjnego, więc nie będzie następnych powołań do kadry U-19, ale ten czas będę wspominał dobrze. Spodziewałeś się przychodząc do Częstochowy, że Skra tak dobrze będzie sobie radzić w Fortuna 1. Lidze? Bardzo ciężko strzelić nam bramkę, prawie ich nie tracimy nie licząc niedawnego meczu z Koroną. – Myślę, że każdy skazywał nas na pożarcie i byliśmy głównym kandydatem do spadku w oczach ekspertów. Mimo wszystkich meczów na wyjazdach radzimy sobie świetnie i pokazujemy, że jesteśmy bardzo dobrą drużyną. Twój poprzedni klub – Olimpia Grudziądz jest już w ćwierćfinale Pucharu Polski i lideruje swojej grupie III ligi. Śledzisz poczynania byłych kolegów? Bierzesz pod uwagę powrót do Grudziądza po sezonie? – Śledzę każdy mecz Olimpii od początku sezonu. To klub, który dał mi szanse i zawdzięczam mu bardzo dużo. Zaczynając od kibiców, po prezesów i piłkarzy – ten klub zasługuje, żeby być na poziomie centralnym. Zawsze będę powtarzał, że Olimpia dała mi wiele i jestem pewien, że awansują do drugiej ligi. Jeśli chodzi o powrót, nigdy nie można niczego wykluczać. A jak ci się podoba Częstochowa? Kilka miesięcy minęło, więc miałeś już chyba okazję je trochę poznać? – Częstochowa jest bardzo ładnym miejscem. W szczególności podobają mi się Aleje oraz Jasna Góra. Szybko zleciały te miesiące, bo jeszcze niedawno poznawałem to miasto i wydawało mi się obce. Zimą weźmiesz pod uwagę oferty z innych klubów jeśli się pojawią? Pytam, bo w takiej formie „Kosik” może pozycji w bramce nie oddać do końca sezonu, a w twoim wieku na pewno chciałbyś grać jak najwięcej. Czy może ta rola bramkarza numer dwa jednak nie jest taka zła? – Nie jestem w stanie powiedzieć co stanie się zimą. Do końca został nam jeszcze jeden mecz i skupiam się na treningach. Oczywiście mam duże ambicje, żeby co tydzień wychodzić na boisko, bo pozycja bramkarza numer dwa nie jest przyjemna. Aktualnie najważniejszy jest mecz z Resovią i musimy się do niego jak najlepiej przygotować. Rozmawiał Mariusz Rajek

Zapraszamy do obejrzenia klipu meczowego ze starcia z Łódzkim Klubem Sportowym. Nasi piłkarze zaprezentowali się z bardzo dobrej strony, a w związku z tym, warto cofnąć się jeszcze na chwilę do piątkowego spotkania. Spójrzmy na ostatni mecz zespołu Skry z nieco innej,  zakulisowej perspektywy. 

Nasz kapitan był jednym z najlepszych zawodników na boisku w starciu Skry z ŁKS-em. – Starałem się pomóc drużynie, ale w kilku zagraniach mogłem zagrać lepiej – skromnie przyznał w pomeczowej rozmowie Piotr Nocoń. „Nocek” miał również problem z rozstrzygnięciem czy remis (0:0) z takim rywalem to cenna zdobycz czy jednak żal straconych dwóch punktów. – Z jednej strony graliśmy na terenie bardzo dobrego zespołu, a z drugiej gdybyśmy nasze sytuacje zamienili na gola mogliśmy wygrać. Dlatego waham się czy mamy niedosyt – ocenia kapitan Skry. Zapraszamy do obejrzenia całej rozmowy. Rozmawiał Mariusz Rajek

W piątkowym spotkaniu w Łodzi Rafał Brusiło ponownie stanowił niezwykle pewny punkt defensywy naszego zespołu. W pomeczowej rozmowie obrońca przyznawał, że starcie z ŁKS – em należało do bardzo trudnych i chociaż mieliśmy kilka doskonałych okazji do pokonania golkipera rywali, to należy docenić kolejny zdobyty punkt. Rozmawiał Daniel Flak

Trener Jakub Dziółka mógł być względnie usatysfakcjonowany po piątkowym (26.11) remisie 0:0 w Łodzi z ŁKS-em. Punkt na trudnym terenie cieszy, ale nasz szkoleniowiec zdawał sobie sprawę, że do wygranej zabrakło niewiele. – Mieliśmy dwie bardzo dobre sytuacje w pierwszej połowie. Przynajmniej jedną powinniśmy wykorzystać – mówił na pomeczowej konferencji. Dziennikarze pytali go również m. in. o wpływ padającego śniegu na grę czy okrzepnięci Skry na boiskach I-ligowych. zapraszamy do obejrzenia pełnego zapisu konferencji.

Po niezłym widowisku, z dobrymi sytuacjami dla obu drużyn Skra formalnie w roli gospodarza zremisowała bezbramkowo w Łodzi z ŁKS-em. Nasza drużyna na tle czołowej drużyny Fortuna 1 Ligi pokazała, że na dobre okrzepła już na zapleczu ekstraklasy. – Dużo czasu spędziliśmy w obronie, ale w pierwszej połowie mieliśmy też dwie świetne sytuacje – przyznał po spotkaniu trener Jakub Dziółka. Łodzianie byli faworytem spotkania inaugurującego 19. kolejkę Fortuna 1 Ligi i zgodnie z przypuszczeniami to „goście” byli aktywniejsi w ofensywie od początku meczu. Już w 4. minucie Mateusz Kos musiał ratować nas efektowną paradą po uderzeniu głową z bliska Maksymiliana Rozwandowicza. Piękna i zarazem kuriozalna bramka mogła paść w 12. minucie. Antonio Dominguez widząc wysuniętego naszego golkipera postanowił przelobować go… zza połowy boiska! Jego pomysł był bliski powodzenia, mieliśmy dużo szczęścia, ponieważ piłka trafiła w słupek. Kolejna groźna sytuacja łódzkiej ekipy to 23. minuta i uderzenie Javiego Moreno z lewej nogi niewiele obok bramki. Na pierwszą sytuację Skry, ale od razu 100-procentową musieliśmy poczekać do 25. minuty. Mikołaj Kwietniewski dostał świetne podanie od Piotrka Noconia, znalazł się sam na sam z Markiem Koziołem, ale niestety uderzył wprost w bramkarza ŁKS-u. Pięć minut później trybuny stadionu przy Alei Unii Lubelskiej eksplodowały z radości, ale tylko na chwilę, ponieważ Maciej Radaszkiewicz, który umieścił piłkę w bramce po akcji lewą stroną znajdował się na spalonym. Skra odpowiedziała akcją z 34. minuty kiedy to dobrym podaniem Maćka Masa w polu karnym obsłużył Łukasz Winiarczyk. Nasz snajper nieznacznie się pomylił i piłka minęła słupek bramki Kozioła, któremu pozostało jedynie odprowadzić ją wzrokiem. Na soczysty strzał lewą nogą w sam środek bramki tuż przed końcem pierwszej połowy zdecydował się jeszcze po łódzkiej stronie Dominguez, ale „Kosik” pewnie złapał piłkę. Kibice, którzy od pierwszych minut po zmianie stron spodziewali się huraganowych ataków ŁKS-u mogli być mocno rozczarowani. Mecz się jeszcze bardziej wyrównał, nawet ze wskazaniem na naszą drużynę. Szczególnie aktywny w ofensywie i stałych fragmentach był „Nocek”. Pierwszy kwadrans po przerwie należał do Skry, która częściej uderzała na łódzką bramkę. ŁKS mógł zdobyć gola w 60. minucie, ale uderzenie Ricardinho zblokował Adam Mesjasz. Sześć minut później celny strzał lewą nogą w środek bramki oddał „Kwiecień”, na posterunku był jednak Kozioł. W 68. minucie rozgrywający bardzo dobre spotkanie „Nocek” dograł precyzyjną piłkę do Masa, ten wpadł w pole karne, niczym rasowy snajper minął golkipera miejscowych i strzelił do pustej bramki. Tym razem nasza radość trwała tylko chwilę, ponieważ arbiter w tej sytuacji również dopatrzył się pozycji spalonej. Szkoda, bo byłaby to piękna bramka. ŁKS mocniej przycisnął naszą drużynę dopiero w ostatnim kwadransie. W 74. minucie z bliska uderzał wprowadzony niedługo wcześniej Samuel Corral, Kos kolejny raz potwierdził, że jest to dla niego bardzo udana runda. Skra w tym fragmencie gry odpowiedziała jeszcze uderzeniem głową Oskara Krzyżaka niewiele obok bramki w 84. minucie. W naszym polu karnym powiało grozą pięć minut później. ŁKS wymienił kilka bardzo składnych podań zbliżając się niebezpiecznie blisko linii bramkowej. Na szczęście zdążyliśmy wybić piłkę. Mimo wielu sytuacji po obu stronach i generalnie całkiem niezłego widowiska w piątkowy wieczór bramek w Łodzi się nie doczekaliśmy. – Zdobyliśmy cenny punkt w Łodzi, ŁKS w ostatnich meczach rósł z formą. Scenariusz meczu był taki jak zakładaliśmy, łodzianie mieli dużo jakości po stronie swoich zawodników. My mieliśmy swój plan i staraliśmy się go realizować jak najlepiej potrafimy. Dużo czasu spędziliśmy w obronie, ale każdy przeciwnik, który tutaj przyjeżdża gra w taki sposób. W pierwszej połowie mieliśmy dwie bardzo dobre sytuacje i przynajmniej jedna bramka powinna z tego paść. Pytanie czy wystarczyłoby to do zwycięstwa. Chwała zawodnikom za to, że nie straciliśmy bramki, cały zespół w obronie zagrał bardzo skutecznie. Mamy teraz chwilę przerwy do meczu z Resovią i postaramy się do niego przygotować jak najlepiej – powiedział na pomeczowej konferencji trener Jakub Dziółka. – Czy ten remis nas dzisiaj cieszy? To jest dobre pytanie nad którym muszę się chwilę zastanowić, bo z jednej strony graliśmy na terenie bardzo dobrego zespołu, a z drugiej strony gdybyśmy wykorzystali te sytuacje, które mieliśmy to równie dobrze moglibyśmy wygrać. Szanujemy punkt, ale i niedosytu trochę jest – ocenił spotkanie z kolei nasz kapitan Piotr Nocoń, który był tego dnia jednym z najlepszych zawodników na boisku. Remis z ŁKS-em pozwolił nam awansować na 8. miejsce w tabeli, większość spotkań tej serii gier rozegrana zostanie jednak dopiero w sobotę i niedzielę. Za tydzień, w ostatnim tegorocznym meczu zagramy w Rzeszowie z Resovią (04.12, godz. 20.30). Skra Częstochowa – ŁKS Łódź 0:0 Skra: Kos, Krzyżak, Brusiło, Mesjasz, Winiarczyk, Szymański, Nocoń, Sajdak, Kwietniewski (Baranowicz), Napora (Niedbała), Mas ŁKS: Kozioł, Bakowicz, Sobociński, Koprowski, Klimczak, Wolski (Corral), Radaszkiewicz (Jurić), Moreno, Ricardinho (Gryszkiewicz), Dominguez, Rozwandowicz (Kuźma) Widzów: 2342 w Łodzi, Skra gospodarzem Mariusz Rajek, zdj. Grzegorz Przygodziński, Natanael Brewczyński